Αλήθειες και ψέματα

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ – ΑΘΛΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

 

Ο τρόπος που έχασε τη ζωή του ο Δημήτρης στο δημοτικό κολυμβητήριο της Πετρούπολης στις 9/02/05 δίνει ένα ηχηρό μήνυμα για τον ανεύθυνο αθλητισμό, που θυσιάζει ικανούς αθλητές και γράφει τραγωδίες σε έναν χώρο που η Ελλάδα θα έπρεπε να μεγαλουργεί!

 

Παρόλο που οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 έδιναν την οικονομική δυνατότητα να φτιαχτούν πρότυπα κολυμβητήρια και να υλοποιήσουν οι δήμοι τη φιλοδοξία τους να κάνουν πρωταθλητισμό και μαζικό αθλητισμό για το κοινό, οι αρμόδιοι δεν το έπραξαν σωστά. Δεν πήραν στα σοβαρά και δεν μελέτησαν την υπόθεση του δημοτικού αθλητισμού. Δεν έφτιαξαν προγράμματα ειδικά για νέους με ικανά και έμπειρα στελέχη του αθλητισμού για να εφαρμόσουν σωστά τις αθλητικές διατάξεις και να φτιάξουν πισίνες ασφαλείς (τόσο για τον πρωταθλητισμό όσο και για το κοινό εφαρμόζοντας σωστά την Υ.Δ. Γ1 443/73 και την Υ2 81301/03).

 

Τελικά ήταν εύκολο για τον Δημήτρη που ήταν άριστα γυμνασμένος να φτάσει από βατήρες 0,75 μ. σε βάθος 2,10 μ. με ύψος σώματος τα 1,69 μ. και να πραγματοποιήσει την ''άσκηση άπνοιας'' και που οι ίδιοι οι αρμόδιοι του δήμου ομολόγησαν, τις αμέσως επόμενες μέρες του θανάτου του, στα κανάλια "ΣΤΑΡ" και "ΑΝΤΕΝΝΑ" (για να ρίξουν όλες τις ευθύνες στον αθλητή λέγοντας "έκανε προσπάθεια και υπερπροσπάθεια και επιδιδόταν σε ασκήσεις άπνοιας…"). Το αυτό επιβεβαιώθηκε και από τη σημαντική επισήμανση των δυο ιατροδικαστών κ. Καλογριά και κ. Μπούκη ότι "έφερε μικροαμυχή στη ράχη της ρινός". Αυτό σημαίνει ότι χτύπησε στη μύτη στον πυθμένα της πισίνας, ζαλίστηκε και στη συνεχεία πνίγηκε αβοήθητος σε διάστημα 10-15 λεπτών. Τόσος είναι και ο χρόνος παραμονής του μέσα στο νερό σύμφωνα και με την αναφορά του καθηγητή της ιστολογικής εξέτασης κ. Αγαπητού. Η έκθεσή του αναφέρει: "γερή και φυσιολογική καρδιά, έφυγε από πνευμονικό οίδημα, με πνευμονορραγία και νεκρωμένο εγκέφαλο". Ένας υγιέστατος και καλά γυμνασμένος αθλητής όπως ο Δημήτρης και στα 5 λεπτά να τον έβγαζαν θα ζούσε !(αυτό γνωμοδότησε και ο κ. Μπούκης).

 

Αποκλείεται το ελάχιστο φάρμακο υπερκινητικότητας που βρέθηκε στα ούρα και όχι στο αίμα να ενοχοποιείται ως αιτία ζάλης του αφού δρα στο οργανισμό μόνο όσο βρίσκεται στο αίμα, η δε δράση του δεν κρατά πάνω από 3-4 ώρες το ανώτερο (το πήρε 7 πμ. στις 9/02/05 για την καλύτερη παρακολούθηση των μαθημάτων του στο σχολείο και για πολύ λίγο διάστημα. Μετά τις 2 μμ. που πήγε για προπόνηση στο κολυμβητήριο ήταν ανύπαρκτο στο αίμα γι' αυτό και δεν βρέθηκε στην τοξικολογική εξέταση). Το φάρμακο αυτό παρόλο που το έπαιρνε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, στη συνέχεια "δαιμονοποιήθηκε" ως αναβολικό από τον τότε δήμαρχο του δήμου, προκειμένου να παραπλανήσει τα δικαστήρια ότι ήταν η αιτία της ζάλης του. Μάλιστα έφτασε στο σημείο ως γιατρός να μιλά και για ύπαρξη προβλήματος στη καρδιά του που ουδέποτε είχε το παραμικρό πρόβλημα! Το παιδί έφυγε από πνιγμό μετά από εισρόφηση τεράστιας ποσότητας νερού με συνέπεια να γεμίσουν οι πνεύμονες νερό και στη συνέχεια έπαθε πνευμονορραγία! Η δε καρδιά, που έδινε τη μάχη να επιβιώσει μέσα στο νερό, έπαθε καρδιακή ανεπάρκεια και κοιλιακή μαρμαρυγή. Τέλος, νεκρώθηκε και ο εγκέφαλος.

 

Το Ε.Κ.Α.Β αναφέρει: "ουδέποτε απέκτησε δικό του σφυγμό κατά τη διάρκεια της προσπάθειας ανάνηψής του από την ομάδα διάσωσης". Άρα ήταν ήδη κλινικά νεκρός όταν τον ανέσυραν από τον πυθμένα της πισίνας!!!. Πρώτος τον είδε ο μάρτυρας Ι.Ε. όταν πήγε αργότερα να αθληθεί, που στη συνέχεια φώναξε για να έρθει ο προπονητής για να τον βγάλουν από τη πισίνα αλλά ήταν πλέον αργά για την ζωή του! Ό,τι έκαναν στη συνέχεια για να τον σώσουν ήταν άνευ σημασίας! Αντί οι αρμόδιοι να σιωπήσουν για τις ευθύνες τους, αντί να ζητήσουν συγγνώμη για το χαμό του Δημήτρη, ήθελαν να βγουν στα κανάλια πριν καν βγει η νεκροψία! Να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και ας τον "έθαβαν'' για δεύτερη φορά με συκοφαντική δυσφήμιση. Δεν πεθαίνει όμως ένας αθλητής σε 1 λεπτό που είπαν πως τον έβγαλαν. Δεν τον έβγαλαν ζωντανό και το ξέρουν! Θα περιμέναμε απ' τον πρώην δήμαρχο, που είναι και γιατρός, αντί να υπερασπιστεί τους κατηγορούμενους του Δ.Α.Ο.Π με ακραίες υποθέσεις που φτάνουν στα όρια του ψεύδους, να σεβαστεί τον νεκρό και τους γονείς του και να μην προσπαθεί στα δικαστήρια να παρουσιάσει μια εικόνα ψεύτικη για την υγεία του Δημήτρη λέγοντας το πλέον προσβλητικό για έναν αθλητή "δεν θα έπρεπε καν να αθλείται!" Γνωρίζει ότι ο Μάικλ Φέλπς παγκόσμιος πρωταθλητής στην κολύμβηση με τα περισσότερα χρυσά μετάλλια που στα 15 του πήρε το πρώτο του χρυσό στο αγώνισμα της "πεταλούδας" όχι μόνο δεν αποκλείστηκε απ' τον αθλητισμό, αλλά και διέπρεψε παίρνοντας το φάρμακο της υπερκινητικότητας (ALPHA ΤV, 01/08/12 σχετική αναφορά);

 

Ο Δημήτρης από 5 ετών αθλούταν στην κολύμβηση και στο "τζούντο" και από 10 ετών έπαιρνε διακρίσεις σε πολλά αγωνίσματα και στις κατασκηνώσεις δίχως κανένα φάρμακο! Ούτε την ημέρα που έχασε την ζωή του έδρασε κανένα φάρμακο. Δεν υπήρχε τίποτε στο αίμα! Που ζούμε κύριε Βλάχο; Στην Ουγκάντα;! Πώς τολμάτε ακόμα και υποθετικά να αναφέρεστε για καρδιά και για φάρμακο; Στο Εφετείο του ποινικού 2 & 6/7/12, ανέφερε μάλιστα ο κ. Βλάχος: "Αν γνωρίζαμε ότι έπαιρνε το φάρμακο θα τον αποκλείαμε από τον αθλητισμό". Ο Δημήτρης δεν ήθελε κανένα φάρμακο! Για τον αθλητισμό δεν χρειαζόταν καμία βοήθεια (το πήρε για ελάχιστο διάστημα και μόνο για το σχολείο). Έκανε υγιεινή διατροφή για τον αθλητισμό βάσει προγράμματος που ο ίδιος είχε φτιάξει. Δεν κάπνιζε, δεν έπινε ούτε καφέ, ήθελε να ήταν ένα πρότυπο νέου για τον αθλητισμό με πίστη στο "Ευ Ζην και Ευ Αγωνίζεσθαι" ως πράξη ζωής περισσότερο και όχι για την κατάκτηση ενός μεταλλίου.

 

Οι τελευταίας εξετάσεις για την καρδιά του ήταν το καλοκαίρι του 2004 στο Βόλο που γράφτηκε στη σχολή εκμάθησης αυτόνομης κατάδυσης. Ο γιατρός καρδιολόγος αναφέρει στη γνωμάτευσή του: "διαθέτει άριστη σωματική και ψυχική υγεία και κρίνεται κατάλληλος για τη σχολή". Ο Δημήτρης είχε γερή καρδιά και γερό μυαλό! Άξιος να γίνει o αυριανός αθλητής και επιστήμονας της πόλης. Λυπούμαστε για σας που διαλέξατε τον χειρότερο τρόπο υπεράσπισης των κατηγορουμένων ως μάρτυρας που ως γιατρός και πρώην δήμαρχος δεν θα έπρεπε, αφού είχατε έννομο συμφέρον από την έκβαση της δίκης. Λογικά και εσάς προσωπικά βαρύνουν ευθύνες διαχρονικά για συκοφαντική δυσφήμιση που έγινε στα κανάλια στις 10 & 11/02/05.

 

Ο Δημήτρης υπήρξε δημοφιλής σε όλα τα σχολεία από τα οποία πέρασε και σε όλους τους χώρους άθλησης και πολιτισμού που συμμετείχε (χορευτικός σύλλογος, σκάκι. Τζούντο, κ.λ.π.). Άδικα και άδοξα έφυγε από τη ζωή στις 09/02/05 και δεν μπορείτε εσείς να βλάψετε την υστεροφημία του! Τις ακραίες και αστήρικτες υποθέσεις σας, ως γιατρός κρατήστε τες για τον εαυτό σας πλέον! Μετά δε την καταδικαστική απόφαση και στο εφετείο για τους κατηγορουμένους (Κ. Χριστοπουλος και Ι. Λάζος) εξακολουθούν τα λεγόμενά σας στη δίκη, να συνιστούν για μας συκοφαντική δυσφήμηση και σπίλωση νεκρού (ούτε προϊστάμενος ιατροδικαστικής ήσασταν για να κρίνετε τους ιατροδικαστές). Θα έπρεπε να σιωπάτε! Γιατί η ευθύνη θα σας βαρύνει και εσάς διαχρονικά που τοποθετήσατε τον κ. Θ. Γιαννόπουλο ως προπονητή πρωινής βάρδιας και αφήσατε τον μαζικό αθλητισμό ξεκρέμαστο από επόπτη ασφάλειας! Στην άδεια λειτουργίας του 2002 είχε οριστεί επόπτης ασφαλείας. Ο δε ειδικευόμενος γιατρός που είχατε προσλάβει θα μπορούσε να βοηθήσει κάποιον που θα είχε διασωθεί στην πισίνα έγκαιρα, αφού δεν επέβλεπε αυτός την πισίνα.

 

Επίσης το πρόγραμμα του μαζικού αθλητισμού που είχατε λάβει από το Υπ. Αθλητισμού είχε βασική προϋπόθεση την ύπαρξη επόπτη ασφαλείας δεδομένου ότι η πισίνα ήταν για μικτή χρήση (για το κοινό και για προπονήσεις) σε ένα άθλημα υψηλού κινδύνου όπως είναι η κολύμβηση. Όμως εσείς προσλάβατε μόνο προπονητή για εκμάθηση ενηλίκων κυρίως στη μεγάλη πισίνα, με αποτέλεσμα ο προπονητής να μην κάνει επιτήρηση στο χώρο του και ουδείς διασφάλιζε την σωματική ακεραιότητα των αθλούμενων νέων στο Δ.Α.Ο.Π!

 

Ερασιτεχνισμός και προχειρότητα χαρακτήριζε την λειτουργία του κολυμβητηρίου επί δημαρχίας σας. Αντί οι αρμόδιοι να προστατέψουν το Δημήτρη, βάζοντάς τον σε ομάδα προχωρημένων έφηβων, τον άφηναν να προπονείται μόνος του και μάλιστα του επέτρεπαν να κάνει ασκήσεις άπνοιας σε ώρα κοινού (γιατί από τον Νοέμβριο του 2004 τον ξέγραψα από το σωματείο "Ολυμπιάδα'' και τον έγραψα στο πρόγραμμα του Δ.Α.Ο.Π. για χαλαρή προπόνηση και πρωτίστως για να δείξει το μέγιστο ενδιαφέρον του για τις σχολικές του επιδόσεις, που αποδείχτηκε εκ των υστέρων μοιραίο μας λάθος αφού άλλαξε η λειτουργία στο Δ.Α.Ο.Π και το παιδί μας έμενε τελείως ακάλυπτο από επιτήρηση).

 

Συγκεκριμένα, μετά την πρόσληψη των δυο νέων προπονητών μόλις 1,5 μήνα πριν το δυστύχημα, ουδείς είχε οριστεί υπεύθυνος για την επίβλεψη και ασφαλή λειτουργία της δεξαμενής στο Δ.Α.Ο.Π! Ο Δημήτρης που γνώριζε τέλεια κολύμβηση και είχε πρόγραμμα ενήλικα, αθλούταν από μόνος του με μακροβούτια βάσει προγράμματος δίχως επιτήρηση και μη γνωρίζοντας τους κινδύνους που καιροφυλακτούσαν στην πισίνα με την χρήση τον βατήρων αυτών! Η πισίνα είχε όμως απαγορευτικές προδιαγραφές για τέτοιες ασκήσεις! Ο Δημήτρης δε το γνώριζε… Ο προπονητής δεν το γνώριζε;;; Γιατί δεν του απαγόρευε να κάνει τέτοιες ασκήσεις σε βάθος μόλις 2,10 μ. με βατήρες 0,75 μ.; Τι έμαθαν στα Τ.Ε.Φ.Α.Α.; Ποιος έχει την επικινδυνότητα; Ο ενήλικας ή ο έφηβος να κάνει πτώσεις απ' τον βατήρα με μακροβούτια και ασκήσεις άπνοιας;;! (Εκ των υστέρων θυμήθηκε ο προπονητής ότι δεν έπρεπε να κάνει τέτοιες ασκήσεις γιατί το κολυμβητήριο δεν είχε τις προδιαγραφές. Και πάλι όμως για να βγάλει την ευθύνη της επιτήρησης ο προπονητής αφού επόπτης ασφαλείας δεν είχε οριστεί κανένας!). Μη γνωρίζοντας την θανατηφόρα λειτουργία του κολυμβητηρίου όπου ουδείς εφάρμοσε τις Υγ. διατάξεις της Γ1 443/73 για ασφαλή άθληση και τις θανατηφόρες προδιαγραφές για τις απαγορευτικές ασκήσεις που άφηναν το παιδί μας να κάνει (το βάθος της πισίνας σύμφωνα με το αρθ. 14 της Υ.Δ. Γ1 443/73 θα έπρεπε να είναι 2,75 μ. το λιγότερο, για να μπορεί με βατήρες 0,75 μ. να κάνει καταδυτικές ασκήσεις και δεν προλάβαμε να του συστήσουμε να αλλάξει άθλημα ή κολυμβητήριο). Ο ίδιος είχε εκφράσει την επιθυμία σε φίλο του μια εβδομάδα πριν το δυστύχημα να επιστρέψει στο "τζούντο". Τελικά εκεί παιζόταν το "χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου" με το καταδυτικό μακροβούτι που επιχείρησε να κάνει και η μοιραία μέρα δεν άργησε να έρθει. Στις 9/02/05 με μόλις 5 αθλούμενους συνολικά με δυο προπονητές, έναν στη μεγάλη πισίνα και μια προπονήτρια στη μικρή, και δεν είχαν μάτια να κοιτάνε τους αθλούμενους!

 

Το Ο.Α.Κ.Α είναι το πρότυπο αθλητικό κέντρο στη χώρα μας. Εκεί απευθυνθήκαμε και μάθαμε τις σωστές προδιαγραφές για τις κολυμβητικές και αγωνιστικές δεξαμενές και διαπιστώθηκε ότι εκεί εφαρμόζουν σωστά όλες τις διατάξεις της Υγ. διάταξης Γ1 443/73, τόσο στις κοινές κολυμβητικές όσο και για τις αγωνιστικές δεξαμενές. Το κοινό το διασφαλίζει σε πισίνα 33 Χ 25 μ. δίχως βατήρες (οι βατήρες εκκίνησης είναι μόνο για χρήση αθλητών σε προπονήσεις και αγωνίσματα)! Οι αγωνιστικές δεξαμενές τους έχουν βατήρες 0,66 μ. για προθέρμανση και 0,69 μ. για αγώνες σε ύπτιο, πεταλούδα, κ.τ.λ.. Για καταδυτικές ασκήσεις έχουν ξεχωριστές πισίνες με μεγάλα βάθη από 3 μέτρα και άνω με ύψη βατήρων αναλόγως του βάθους. Δε στέκει λοιπόν το κολυμβητήριο της Πετρούπολης να έχει βατήρες σε ύψος παραπάνω και από το Ο.Α.Κ.Α και βάθος από 2 έως 2,20 μ. και να επιτρέπουν στο Δημήτρη να κάνει ελεύθερα χρήση βατήρων και μάλιστα σε ώρες κοινού!

 

Στο μέλλον υπάρχει λύση να διασφαλιστεί και το κοινό και οι προπονήσεις οι αθλητικές να γίνονται με ευθύνη των σωματείων, αν εφαρμοστούν σωστά τουλάχιστον οι προδιαγραφές του υπουργείου αθλητισμού για αγωνιστική δεξαμενή (το υπουργείο αθλητισμού μιλά για ύψος βατήρων από 0,50 έως 0,75 μ. για αγωνιστικές δεξαμενές που κατασκευάζει και ελέγχει το ίδιο το υπουργείο). Το κολυμβητήριο όμως της Πετρούπολης κατασκευάστηκε από ιδιωτική εταιρεία και ελέγχεται από την αποκεντρωμένη διοίκηση Αττικής. Ως προς τις προδιαγραφές του για αγωνιστική δεξαμενή και θα κριθεί εκ νέου από επιτροπή καταλληλότητας για το εάν θα διορθωθούν οι βατήρες ή θα αφαιρεθούν για να μπορεί να κάνει μικτή χρήση με διασφάλιση πρωτίστως του κοινού που πηγαίνει για εκμάθηση ή ψυχαγωγία όπως τα ΑΜΕΑ. Αν οι βατήρες τοποθετηθούν στο κατώτερο ύψος των 0,5 μ. σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Υπ. Αθλητισμού και ταυτόχρονα τοποθετηθούν απαγορευτικές σημάνσεις για καταδυτικές ασκήσεις με μεγάλες ταμπέλες και δοθούν γραπτές οδηγίες στους γονείς και τα παιδιά, ίσως θα μπορούσε να είναι μια λύση για σωστή και μικτή χρήση με την προϋπόθεση οι βατήρες να βρίσκονται εκτός λειτουργίας σε ώρες κοινού για να μην μπορεί να γίνεται χρήση από κανέναν!

 

Επιτέλους οι έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες τόσο της περιφέρειας όσο και της αποκεντρωμένης διοίκησης πρέπει να είναι άμεσοι και ουσιαστικοί και να επιβάλλουν στους δήμους τη σωστή εφαρμογή των νόμων και των διατάξεων για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Οι εσωτερικοί κανονισμοί λειτουργίας να είναι σύγχρονοι για τη σωστή λειτουργία και οργάνωση ενός αθλήματος υψηλού κινδύνου σαν την κολύμβηση. Να επιλέγονται αξιοκρατικά άτομα με πείρα και υπευθυνότητα σε τέτοιες θέσεις. Το κολυμβητήριο λειτούργησε και έκανε αγώνες δίχως άδεια από το Σεπτέμβρη του 2010 έως σήμερα. Οι ευθύνες βαραίνουν και το δήμο και τις υπηρεσίες που με τα όποια λειτουργικά τους προβλήματα δεν ολοκλήρωσαν ακόμα τους απαραίτητους ελέγχους και δεν βγήκε απόφαση οριστική ακόμα από την περιφέρεια (έχουν την αρμοδιότητα να εφαρμόσουν σωστά τις διατάξεις περί υγιεινής και ασφάλειας των αθλουμένων σε μια δημόσια κολυμβητική δεξαμενή σύμφωνα με τη Γ1443/73 αρθ. 24 § 1και Υ281301/83).

 

Ζητάμε με εξώδικο ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής να αναλάβει την υπόθεση του κολυμβητηρίου Πετρούπολης και να εκδώσει σχετική απόφαση για τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος όπως τη Γ1 443/73 άρθ. 27 § 2 όπως ορίζει σχετικά. Ως γονείς παλέψαμε τρία χρόνια να τοποθετηθεί επόπτης ασφαλείας - ναυαγοσώστης, μέχρι και μηνυτήρια αναφορά αναγκαστήκαμε να κάνουμε (και στο τέλος να υποστούμε και συνέπειες). Το καταφέραμε να λειτουργήσει το 2009 με αποκλειστικό επόπτη ασφαλείας και με άδεια λειτουργίας για ένα (1) χρόνο από τον τότε περιφερειάρχη.

 

Εδώ και χρόνια αγωνιζόμαστε και για το ζήτημα των βατήρων που λειτουργούν καταχρηστικώς σε ώρες κοινού, γιατί δεν νομιμοποιείται η ύπαρξή τους σε δημόσιες κοινές κολυμβητικές δεξαμενές που πρωτίστως πάει το κοινό για εκμάθηση κολύμβησης και ψυχαγωγία. Τέλος αποδείχτηκε και στα δικαστήρια (μετά την τελεσιδικία της δίκης στο εφετείο, 2 & 6-07-12, για τις ποινικές ευθύνες του προέδρου του Δ.Α.Ο.Π Κ.Χ. τότε και του προπονητή βάρδιας Ι.Λ.) ότι μοναδικοί υπεύθυνοι για τον πνιγμό του στο κολυμβητήριο ήταν οι βαριές εγκληματικές αμέλειες των αρμοδίων του Δ.Α.Ο.Π. Ο μεν πρώτος για την μη πρόσληψη επόπτη ασφαλείας σύμφωνα με την Γ1 443/73 , ο δε προπονητής για την ανύπαρκτη επιτήρηση στον Δημήτρη. Οι ποινές για εγκληματική αμέλεια στην Ελλάδα μπορεί να είναι ελαφριές (που τις περισσότερες φορές αγγίζουν τα όρια της ατιμωρησίας και έτσι οδηγούμαστε ξανά στην διαιώνιση της ασυδοσίας), η απώλεια όμως ενός λαμπρού νέου που έχασε τη ζωή του εξ' αιτίας τους στον αθλητισμό, θα τους βαρύνει ισόβια στη συνείδησή τους, καθώς και κάθε άλλο υπεύθυνο απ' τον Δήμο. Σε ποιο κολυμβητήριο με σωστές προδιαγραφές θα άφηναν να χάσει τη ζωή του έφηβος αθλούμενος σε ώρες κοινού με χρήση βατήρων για μακροβούτια δίχως να υπάρχει επόπτης ασφαλείας και ο προπονητής να αδιαφορεί για την επιτήρηση του και να μην τον αναζητήσει για 5-15 λεπτά να δει εάν βγήκε ζωντανός έξω απ την πισίνα; Σε ποια πολιτισμένη χωρά με οργανωμένο αθλητισμό θα συνέβαινε αυτό το δυστύχημα και δεν θα έκλεινε αμέσως το κολυμβητήριο αυτεπάγγελτα μέχρι να απολογηθούν οι υπεύθυνοι στο αυτόφωρο;, Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά!

 

Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος για την ηθική δικαίωση του Δημήτρη και στην πόλη μας. Ο χρόνος που φέρνει την αλήθεια στο φως θα αποκαταστήσει την αστραφτερή τιμή και την δόξα του, που κατέκτησε με τις αρετές του χαρακτήρα του, τα ενδιαφέροντα του, το στοχαστικό και ερευνητικό μυαλό του. Το "ευ αγωνίζεσθαι'' χαρακτήριζε όλη του τη ζωή. Δε μπορεί κανείς να μας τον φέρει πίσω! Μπορούμε όμως να τον τιμήσουμε για την τεράστια ατομική του προσπάθεια σε έναν αθλητικό χώρο για ένα αγώνισμα υψηλής επικινδυνότητας. Μέσα στην συνολική απάθεια έκανε ηρωική προσπάθεια και τελικά θυσίασε την ζωή του για ένα ιδανικό, τον υγιή αθλητισμό! Σήμερα περιμένει να αναγνωριστεί η προσφορά του στο χώρο που έχασε τη ζωή του, καθώς και για την έντονη παρουσία του στους χώρους μόρφωσης – άθλησης, σωματικής και πνευματικής, όπου απέδειξε ότι είχε τεράστιες δυνατότητες να διακριθεί.

 

Τέλος η λειτουργία ενός προτύπου κολυμβητηρίου – προπονητηρίου στην μνήμη του αποτελεί την μονή ηθική δικαίωση του ίδιου και του αθλητισμού γενικότερα στην πόλη μας (σχετικό υπόμνημα έχει κατατεθεί στο δήμο Πετρούπολης το 2010 και 2012 από τους γονείς του Δημήτρη) . Έτσι ανοίγεται και ο δρόμος για την άμεση ανακατασκευή των σοβαρών ατελειών του κολυμβητηρίου και τη ρύθμιση - λύση του ζητήματος των βατήρων στα πρότυπα του Ο.Α.Κ.Α. Αναλαμβάνουμε και την όποια οικονομική επιβάρυνση με τα χρήματα που θα λάβουμε ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη από τον θάνατο του παιδιού μας. Δίκαιο είναι να λειτουργήσει στο μέλλον με την μέγιστη ασφάλεια και για τα άλλα παιδία ένα κολυμβητήριο, άξιο των προσδοκιών του παιδιού μας και κάθε νέου και νέας που αθλείται στη πόλη μας.

Ο Δημήτρης ζει πλέον στο διαδίκτυο: www.dimitrisd.gr

24 / 8 / 12

Οι γονείς του

Φανή Τόλιου - Κωνσταντίνος Δημητριάδης

Τηλ. Επικ.: 2105018818, 6972879016, 6979488705